|
| |
 |
| |
Anket |
|
TRAFİKTE EN ÇOK HANGİ SÜRÜCÜLERDEN RAHATSIZ VE TEDİRGİN OLUYORSUNUZ? |
|
|
|
 |
|
|
| |
Osman |
| |
OSMAN
Vezir ettin kapı kulu çobanı,
Kaybettiğin sürü sana az Osman.
Unutursun dediklerim önemli,
İster isen şöyle bir bir yaz Osman.
Hoşgörülü olmak yoktur çakala,
Merhamette daim maraz yakala,
Yavaş tükrük zarar verir sakala,
Kesince de köse kalır yüz Osman.
Kim olursa olsun sırta binerse,
Hele hele mert görünce inerse,
Baykuş gibi can evine tünerse,
Beklemeden yuvasını boz Osman.
Karga besle amma sakın gözünü,
Zebun etme sağır ile sözünü,
Hor nazardan gizle elvan yüzünü,
Didar olmaz her gönülde göz Osman.
Dil yüzüne katledilen boyunmuş,
Dolu hayat boş kafaya oyunmuş,
Mezarlıklar düşlerinden soyunmuş,
Elde kalan iki arşın bez Osman.
Misal bu ya düve tosun süserse,
Boynu! ile deve ahkam keserse,
Mağazallah biri çapraz eserse,
Yedi divan sonra yutar toz Osman.
Hani derler ali cengiz oyunu,
Cengiz ölçer ali yazar boyunu,
Dere ile deryaların suyunu,
Birbirinden ayrı kılan tuz Osman.
Yetim yaprak uçar iken yellerde,
Dala idam hükmü vardır dillerde,
Resmi gezer emanetin ellerde,
Aslı gibi hürmet görür poz Osman.
''Yetmiş iki'' ucu çıkmaz yol işte,
Memnun ayak yürümekten inişte,
''Yetmiş üçü'' bulacaksan dönüşte,
Süreceğin ayak izi! düz Osman.
Osman benim gayrı gözüm yaşarır,
Nev baharda gönül vuslat başarır,
Bu toprakta çiçek hasret yeşerir,
Göz yıkanır durulanır öz Osman.
Mansur derki meram alır giderim,
Dağım güneş kuzum gölge güderim,
Hakkı olan gelsin burda öderim,
Orda çetin paylaşılır koz Osman.
Senden kalan baki destan, söz Osman!
Mansur İlhan Yakar
|
| |
|
| ‹ Geri |
|
| |
|
